Belastingen

Harry Morskate | 4 juni 2010
Moeten gemeenten, net als anderen, bezuinigen? Belasting wordt opgelegd en onder lasten ga je gebukt. Heel vroeger werden belastingen geheven door de landsheer, die geld van de burgers vroeg in ruil voor bescherming. De landsheer moest een hofhouding voeren, een leger onderhouden en de kosten van zijn apparaat moesten worden opgebracht door de bevolking. De burgers betaalden dus eigenlijk een vergoeding voor een belangrijke dienst die hun geboden werd - een dienst die ze zelf niet konden leveren.

De vergoeding bestond uit een deel van de oogst, uit accijnzen op goederen. Een deel van wat het land opbracht ging naar de heer. Het woord belastingen is dan ook eigenlijk helemaal fout. Burgers betalen een prijs voor allerhande diensten die niet  particulier georganiseerd kunnen worden: defensie, justitie, aanleg en onderhoud van openbare infrastructuur etc. Als in een land alle scholen privaat zijn, betalen we schoolgeld aan de school van onze keuze. Als ze allemaal publiek zijn, betalen we ook schoolgeld, maar nu aan de overheid.

De kwestie is dus niet of we meer of minder betalen, maar de kwestie is welke diensten wij van de overheid - landelijk en gemeentelijk - verlangen en welke kosten daarmee gemoeid zijn. Het gaat er dus ook niet om dat wij als burgers een gemeentelijk apparaat in stand moeten houden en dat om die reden de Taxe d'habitation, en la taxe foncière omhoog moet. Het gaat erom of dat de gemeente op efficiënte wijze de diensten levert die wij als burgers verlangen. 
Als de economie, om wat voor reden dan ook krimpt, moeten bedrijven en burgers bezuinigen. Er komt minder binnen, dus kan er ook minder uitgegeven worden. Burgers met minder inkomen moeten een keuze maken: kopen we die nieuwe auto nog, laten we die vakantie nog doorgaan, gaan we nog een keer per week uit eten?  

Burgers zouden ook tegen de gemeente moeten kunnen zeggen: we gaan minder diensten van u afnemen. Of: u moet die diensten maar wat efficiënter leveren. Maar dat burgers ineens meer, of veel te veel betalen zoals de laatste jaren in onze gemeente is heel vreemd. Dit terwijl de echt basale taken, zoals aanleg en onderhoud van openbare infrastructuur niet uitgevoerd worden.

De belasting opbrengsten zijn in de laatste 4 jaren met 41 % gestegen van 44.000,-  € naar 62.000,- € of anders gezegd van 315,- € naar 446,- € per inwoner. Verhoging van gemeentelijke belastingen is, vanuit het servicecontract dat burgers met hun gemeente hebben, dus niet de voor de hand liggende aanpak. De gemeente moet beginnen zichzelf strenge efficiency doelstellingen op te leggen, en zich beperken tot de basale taken. Dat doen bedrijven ook en dat zorgt ervoor dat producten en diensten niet duurder worden als het economisch tegenzit.


     
La commune de DIO ET VALQUIÈRES, située dans le département de l'HERAULT, au pied des Cévennes, réunie trois hameaux DIO, VALQUIÈRES et VERNAZOUBRES, d'une importance quasi égale, et abrite 139 habitants sur une superficie de 1.877 hectares. La Gazette de Dio et Valquières est une initiative de citoyens concernés qui surveillent de façon critique la politique municipale.

Gazette de Dio et Valquières