De veiligheid van de jacht. |
Harry Morskate | 15 maart
2011 |
| Het is
een feit dat de jacht een integraal deel van het leven in onze drie
dorpen is: economisch, als tijdverdrijf en recreatie, sociaal,
praktisch (onderhoud van wegen…). Daarom is het in ieders voordeel om
een gezonde verhouding tussen jagers en 'de anderen' te waarborgen. Het
gaat ons immers allemaal aan. Maar daarbij moet niet voorbijgegaan worden aan het risico van ongevallen met wapens, die bij de jacht gebruikt worden. Deze gebruikte wapens, met name voor de jacht op everzwijzen, varieren immers van 'gewone' jachtgeweren tot verdragende, krachtige hoge snelheid-geweren. Ook gelden er beperkingen - of 
Meestal als de wandelaars en trekkers jagers ontmoeten, is die ontmoeting gelukkig volkomen vriendschappelijk of, is er tenminste sprake van wederzijdse tolerantie. Maar jammer genoeg, is dit niet altijd het geval. Onlangs, bijvoorbeeld, ontmoetten drie vrouwelijke wandelaars twee, met krachtige geweren bewapende, jagers. Het bleek dat de beide jagers niet gediend waren van enig gekscheren en de jagers verweten de dames dat ze: niet op deze weg mochten komen - een openbare weg die nota bene door de gemeente onderhouden wordt - dit terwijl er geen enkel bord of signaal was, waarop er te zien was dat er gejaagd werd. |
Één
van de jagers merkte op dat «als een everzwijn zou
paseren hij niet zou aarzelen om te schieten.» (Natuurlijk, zal
dit bij een nauwkeurig onderzoek worden ontkend!) Een andere recent incident, alom bekend, maar dit keer veel ernstiger, spreekt voor diegenen die een verandering in de jachtpraktijk in de gemeente voorstaan. Dit incident, een ezel is door een jager aangschoten en gewond achtergelaten, waarna de ezel is gestorven, is het onderwerp van een lopend onderzoek. Het is nauwelijks voor te stelen dat een ezel met een everzwijn kan worden verward! Het is belangrijk en dringend nodig dat de veiligheid van mensen en niet-gejaagde dieren ernstig genomen wordt, en dat wij handelen voordat zich een nog ernstiger ongeval zich voordoet. Ieder die zelfs maar voor een deel verantwoordelijkheid in deze kwestie is moet zich aangesproken voelen. Een inwoner van Valquières, Jean Viala, heeft reeds gehandeld. Tijdens de gemeeteraadvergadering van 24-09-2010, vroeg hij formeel dat de gemeete bevordert de jagersvereniging de 'Chasse Agree (ACCA)' in haar statuten overneemt. Een ACCA handhaaft de eerbied van mensen en dieren in zijn regelement, door een reeks van zeer strikte veiligheidsregels, die door de Prefectuur en de jagersfederatie gecontroleerd wordt. Onze burgemeester en de gemeente raad, hebben tot aan de dag van vandaag, niets in deze kwestie gedaan. Geen reactie tot dusver om de verwezenlijking van deze regels bij de vereniging aan te moedigen. Omdat de gemeente de belangrijkste landeigenaar is, zou de gemeente de acceptatie van een ACCA bij de jagersvereniging moeten bevorderen dan wel eisen. (zie www.chasseurdefrance.com) Wij hopen dat op het verzoek van Jean Viala' spoedig een reactie al komen. |
 
 
La
commune de DIO ET VALQUIÈRES, située dans le
département de
l'HERAULT, au pied des Cévennes, réunie
trois hameaux DIO, VALQUIÈRES et VERNAZOUBRES,
d'une
importance quasi égale, et abrite 139 habitants sur une
superficie de 1.877 hectares. La Gazette
de Dio et Valquières
est une initiative de citoyens concernés qui
surveillent de façon critique la politique
municipale.
Gazette
de Dio et Valquières
|